Miejsca, w których płakałam - Holly Bourne Recenzja

Autor: Holly Bourne

Tytuł oryginału: The Places I've Cried in Public

Tytuł: Miejsca, w których płakałam

Wydawnictwo:  BOOKS4YA

Data wydania:  2022.03.23

Ilość stron: 368

Ocena: 4/10

                         Opis:

Amelie pokochała Reese’a szybko i mocno. On ją podobno też. I dopiero po jakimś czasie Amelie zorientowała się, że w ich relacji coś jest nie tak… Że ona bardzo cierpi i zbyt często płacze…

„Miejsca, w których płakałam” to powieść podejmująca niezwykle trudny temat toksycznych związków. Amelie poznała Reese’a w trudnym momencie swojego życia – zaraz po przeprowadzce, zmianie szkoły i środowiska. Wydawał się jej miłością życia. Potem okazało się, że ta „miłość” ją wyniszcza. Dlaczego więc trwała w niej tak długo? Amelie wraca pamięcią w różne miejsca, w których przyszło jej płakać publicznie przez Reese’a, by odpowiedzieć sobie na to pytanie. Te powroty to dla niej przepracowywanie własnej historii i próba uwolnienia się od toksycznej relacji.

„Miejsca, w których płakałam” to kolejna powieść uznanej autorki powieści YA Holly Bourne, w której pisarka obnaża mechanizm toksycznych związków i opowiada o ich wyniszczających konsekwencjach.

                     „Każde z nich cią­gnie w swoją stro­nę, za nic mając dru­gie. Chyba po­trze­bu­ję po­mo­cy. Niech mi ktoś pod­po­wie, któ­re­go z nich po­win­nam słu­chać.

Bo ja już nie chcę wię­cej pła­kać. Na­praw­dę nie chcę.”

                   Amelie, pewnego dnia na swojej drodze poznaję chłopaka, który sprawia, że mocno i szybko się w nim zakochuje. Przeprowadziła się do nowego miejsca, ma nowych przyjaciół, chłopaka. Jest bardzo szczęśliwa i czego można chcieć więcej. Jednak to szczęście widać tylko zewnątrz. Dziewczyna czuje, że jej wnętrze jej przepełnione bólem i ma ochotę tylko płakać. A przecież miłość nie powinna ranić...

          „– Ame­lie – po­wie­dzia­ła. – Nie wy­glą­da mi to na mi­łość.”

Od pierwszych stron miałam okazję dostrzec, ile w sobie bólu nosiła w sobie główna bohaterka. Związek z Reesem zamiast dawać jej radość, wsparcie i miłość wyniszczył ją, odbierał jej energię i pozytywne uczucia z tego powodu, że była to niezdrowa relacja. Relacja, która uzależnia...

 „ — Przestań, nie jestem zły! Co ci odwala, wariatko?”             

Podczas lektury na własne oczy widziałam, w jaki sposób Reese traktował Amelie, nie był dobry, wręcz bywało, że przeginał. Powiem wam szczerze, że miałam ochotę przed nim stanąć, zasłaniając tym samym jego dziewczynę i nim potrząsnąć, bo jego postawa wobec niej wywoływała we mnie wkurzanie. Podczas czytania trzymałam kciuki, żeby się od niego uwolniła, natomiast wiem, że nie jest to łatwe i wymaga dużo pracy. 

                        Miejsca, w których płakałam, podobało mi się, aczkolwiek ta historia nie wzbudziła we mnie tylu wzruszających emocji. Nie płakałam podczas lektury, ale czułam w pewnym stopniu, uczucia Amelie, lecz nie jakoś specjalnie. Nie należy ona do moich ulubionych młodzieżówek, lecz porusza bardzo ważny temat, mianowicie toksycznego związku, jego przebiegu i konsekwencjach.

Dziękuję za egzemplarz Wydawnictwu BOOKS4YA.