Uczennica - Dazai Osamu Recenzja

Autor: Dazai Osamu

Tytuł oryginału: Joseito (女生徒)

Tytuł: Uczennica

Wydawnictwo: Wydawnictwo Akademickie Dialog

Data wydania: 2019.03.25

Ilość stron: 130

Ocena: 8/10

                       Opis:

„Poranki są takie, jak by to powiedzieć, bezczelne. Nie mogę znieść tego mnóstwa smutnych spraw, które mnie wtedy przytłaczają. Nie mogę! Nie mogę! Rano jestem najbrzydsza. Nogi mam ciężkie ze zmęczenia i już nic nie chce mi się robić. To pewnie dlatego, że nie śpię głęboko. „Kto rano wstaje...” – bzdura. Rano jest szaro. Zawsze, zawsze tak samo. Pustka. Kiedy rano leżę pod kołdrą, dopadają mnie czarne myśli. Nic mi się nie podoba. Same przeróżne, nieznośne rozczarowania, wszystkie na raz, wlewają się we mnie, doprowadzają do agonii.

Ranki są podłe”.

fragment utworu

Uczennica została napisana na samym początku literackiej kariery Osamu Dazai. Szybko jednak zyskała rozgłos – przede wszystkim dzięki mistrzowskiemu użyciu języka. Był to styl, który z powodzeniem mógłby znaleźć się w dzienniku nastoletniej dziewczyny, a jednocześnie – bardzo malowniczy i sugestywny. Dziś widzimy w tej opowieści ironiczny opis społeczeństwa i walkę jednostki o wolność. To tematy, które Dazai eksplorował nie tylko w swojej twórczości, ale które były też wiodącymi wątkami w jego krótkiej i burzliwej biografii.

Osamu Dazai (właśc. Shūji Tsushima; 1909–1948) to jedna z najważniejszych postaci w literaturze japońskiej. W czasie swojego burzliwego – bo naznaczonego uzależnieniami i licznymi próbami samobójczymi – życia zasłynął jako mistrz nowego stylu, świetnie władający językiem, potrafiący głośno wyrazić stany uczuciowe kolejnych pokoleń młodych Japończyków.

 

Młoda narratorka „Uczennicy” nadal jest na etapie odkrywania siebie, a stworzona przez Dazai kronika jej emocjonalnych przemian jest arcydziełem.

Thomas Rimer, University of Pittsburgh

 

Chociaż przedstawione w konkretnym czasie, miejscu i kulturze, przesłanie i przestroga od Dazai mają wydźwięk uniwersalny.

David Stahl, Binghamton University SUNY

                                          „Czy naprawdę to wszystko, czego się ode mnie oczekuje?”

                                                    Uczennica przedstawia, w jakim sposób młoda dziewczyna próbuję zrozumieć samą siebie i jednocześnie pragnie być wolna. Książka prowadzona jest przez nastoletnią narratorkę, która w moim odczuciu była samotna. Mam na myśli jej sytuację rodzinną i Japoński naród...

„Chcę być dobrą córką i sprostać jej oczekiwaniom, ale jakim kosztem?”            Dlatego, że jej samopoczucie oraz emocje, które towarzyszyły jej niemal każdego dnia, wynikały z tego powodu, że nie miała duchowo bratniej duszy i nikogo bliskiego, jednak fizycznie otaczała się ludźmi wokół siebie...

„To smutne, że tak szybko dorastam że i nic nie mogę na to poradzić. Pewnie nie pozostaje mi nic innego, jak tylko podporządkować się temu procesowi, wytrzymać i tylko go, obserwować. Chciałabym zawsze mieć takie ciało lalki.”

W trakcie lektury miałam okazję zagłębić się na chwilę w tym dalekim społeczeństwie i doświadczać z tytułową "Uczennicą" bycia odludkiem w centrum japońskiej cywilizacji. Dodam jeszcze, że... Wolność dla mnie jest ważna, bo każdy z nas ma prawo wyrażać swoje zdanie, ma prawo być w złej formie psychicznej

                               Szczerze mówiąc po raz pierwszy sięgnęłam po książkę z literatury japońskiej i nie zawiodłam się. Była to miła odmiana od gatunków, które czytałam w większości. Myślę, że będę częściej sięgać po lektury azjatyckie.

Dziękuję za egzemplarz Wydawnictwu Akademickiemu Dialog.